Sanırım daha kolay olmayacak. Yavaş yavaş bu aydınlamayı yaşamaya başlıyorum. Zorlukların bitmek gibi bir özelliği yokmuş. Şekil değiştirip, bizimle yol almaya devam ediyorlarmış. Şu an hayatımın zor bir evresindeyim, iyi günler gelince bir şeyler yapacağım diye düşünmenin bir karşılığı yokmuş.
Behçet Necatigil’in bir şiiri var, bilirsiniz: Sevgileri Yarına Bıraktınız. Şöyle der orada: ‘Siz geniş zamanlar umuyordunuz, çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek. Yılların telaşlarda bu kadar çabuk geçeceği aklınıza gelmezdi.’
Hayatın hep bu ‘dar vakitler’ olduğunu anladığım yaştayım artık. Dar vakitler, koşturmalar, çabalamalar, düşüp kalkmalar, tatlı yorgunluklar, acı yorgunluklar, hayal kırıklıkları, sevinçler, kahkahalar, ağlamalar, gülümsemeler, sarılmalar, isyanlar, kavgalar, çok sevmeler ve her şeyin bir gün biteceğini hatırlayışlar. İşte o an, her şeyin biteceğini hatırladığı an, kalkıp daha coşkulu yaşamaya başlıyor insan. Her şey bitecek. Daha kolay olmayacak. Biz zorlukları daha kolay göğüslemeyi, onları kucaklamayı ve onlara rağmen çabalamaya devam etmeyi öğreneceğiz